Breng haar, o weg, breng haar!

  1. Renisio 1932, p.200. Ait Iznassen.

Awid, a yabrid, awid! Ezzaixa ssa teimaḍ.
Maknau tateffaḥt i-wul at iḥammaḍ

Breng haar, o weg, breng haar! De schone is erover gekomen.
Als een appel die de dorst van het hart lest.

Reacties zijn gesloten.