Het lied Ere mela mela van de Ethiopische zanger Mahmoud Ahmed dateert uit 1975, maar werd pas bekend in het Westen toen het in 1986 opnieuw werd uitgebracht door de Franse musicoloog Francis Falceto. In de jaren 90 kreeg het een iconische status in de wereldmuziek.
Er bestaan meerdere varianten van Ere mela mela. De populairste is een samenstel van twee liederen: Ere mela mela (‘Doe mij een oplossing aan de hand’) en Metche new (‘Wanneer?’)
In het lied belijdt de Dichter zijn hartstochtelijke liefde voor een vrouw die niet meer bij hem is en hij verzekert haar ervan dat hij nooit meer verliefd kan worden of plezier kan hebben in het leven. Op internet zijn een gedeeltelijke vertaling te vinden en een korte bespreking van de metaforiek. Op Youtube staan enkele uitvoeringen.
In mijn versie integreer ik een stukje van het lied Ne me quitte pas van de Belgische zanger Jacques Brel.
Keer op keer
A, ya, ya, ya, ya
A, ya, ya, ya, ya
Ere mela mela
Endow mela mela, ere mela
Endow mela mela, ere mela
Je t’inventerai des mots
Ere mela mela
Endow mela mela, ere mela
Endow mela mela, ere mela
Je t’inventerai des mots
Ne me quitte pas
Ga je verder zonder meer, en keer op keer
Ga je verder zonder meer, en keer op keer
Dan is er op de lange duur, geen keren meer
(2x)
Het dier dat aan het schurende touw, en keer op keer
Op dezelfde manier wordt verwond, op dezelfde plek
Dat verbijt de stijgende pijn, en ontkomt niet meer
Aan de verlammende greep van de strop om zijn nek
Dan, is er op de lange duur, geen keren meer
Ga je verder zonder meer, en keer op keer
Ga je verder zonder meer, en keer op keer
Dan. is er op de lange duur, geen keren meer
Op vruchtbare aarde daalt, ze ruisend neer
En wordt de regen onthaald, om naar binnen te gaan
Uitgedroogde grond verstart, en keer op keer
Stoot ze het water weer af, onaangedaan
Dan, is er op de lange duur, geen keren meer
Ga je verder zonder meer, en keer op keer
Ga je verder zonder meer, en keer op keer
Dan. is er op de lange duur, geen keren meer
De bloem die in de ochtend ontluikt, meer en meer|
Om zich te verzadigen aan, de zonneschijn
Ziet hoe de middag verstrijkt, en sluit zich weer
In de overtuiging alleen, zichzelf te zijn.
Dan, is er op de lange duur, geen keren meer
Ga je verder zonder meer, en keer op keer
Ga je verder zonder meer, en keer op keer
Dan. is er op de lange duur, geen keren meer
A, ya, ya, ya, ya
A, ya, ya, ya, ya
Ere mela mela
De bermen verglijden
Terwijl ik mij verder van jou verwijder
(2 x)
Ik zie de kleuren verdwijnen
Nu de zware regen valt
Ik zie het duister verschijnen
Nu de laatste schaduw valt
En ook het laatste avondrood
Vervaagt in het zwart
(2x)
Endow mela mela, ere mela
Endow mela mela, ne me quitte pas
Je t’inventais des mots
Ne me quitte pas
Ne me quitte pas
Je ne vais plus pleurer
Je ne vais plus parler
Des mots insensés
Je me cacherai là
A te regarder
Et à t’écouter
Ne me quitte pas
Ne me quitte pas
Verglijden
Verglijden, terwijl ik
Verwijder
Verwijder
Verdwijnen
Verdwijnen
Ne me quitte pas
Ne me quitte pas
Print-vriendelijke versie en PDF-download
