- Renisio 1932, p.245. Beni Touzine.
Aṣbar, a yuř inu, memmi eṣbar itiři!
Ecc addad deřɛakkar tḥamded xas ařiři.
Ma nedda wa nemmut tasɣat ennax atiṛi
Geduld, o mijn hart, berusting bestaat, o mijn kind!
Eet de ‘addad’ en de ‘akkar’ en je zult de oleander waarderen.
In dit leven of bij onze dood zal ieder van ons zijn bestemming hebben.
Renisio:
De addad en de akkar zijn planten die nog bitterder smaken dan oleander, maar waarvan Renisio de Franse naam niet kent.
[Ik neem aan dat dit een advies is aan een kind, maar de dichter(es) kan natuurlijk ook zichzelf toespreken.]