- Renisio 1932, p.206. Ait Iznassen.
Isarai akidem am elmelk u ḥabbes.
El biɛat ur telli lextub urin xes.
Ik ben voor jou zoals de boedel van een habous.
Vervreemding is uitgesloten, zo hebben de boeken het vermeld.
[Een habous is een erfenis, meestal een stuk land, waarvan de opbrengsten ten goede komen aan de erfgenamen. Het bezit mag niet verdeeld of verkocht worden, zodat het in de familie blijft (en de aangetrouwde vrouwen geen aanspraak kunnen maken op het bezit). De inkomsten kunnen ook besteed worden aan een goed doel, meestal van religieuze aard. Om dit in goede banen te leiden was (of is) er in Marokko een ministerie van de habous. Samuel Biarnay, een van de andere bronnen van de izran op deze site, werd in 1914 verantwoordelijk gemaakt voor de reorganisatie van de publieke habous, omdat veel bezittingen slecht onderhouden werden.]
Print-vriendelijke versie en PDF-download
