- Hart 1976, p.375. Ait Touzine?
Aya Ait ƐAzziman d-imjahaden ma ruxa!
Jahaden s-ufus-insen, ɛawden ra tinigba,
Izzat xu ɛarur-insen, taryind ag-disura.
Amjihid amzqqaru, yuxca duru iswa.
Hammu nj-Hajj ƐAisa, a bu-yis d-azigza,
Awkthi ay imjahaden, ikfa zi-darwa.
Ipulisen immuten, imjahaden iɣannan.
Ay Adahar Ubarran, ay ususi y-ixsan,
Dini iginhim r-bwarqi, dini idihacen yixsan,
Dini g-immut r-qabtan, y-immut d-t-turjuman.
O, de Ait Azziman, ze zijn nu mujahedin!
Vechtend met hun handen en geholpen door hun vrouwen,
Die eten naar hun mannen brengen en de hellingen opklimmen.
De eerste mujahid gaf me een duro voor een slok water.
Hammu nj-Hajj Aisa, op een blauwschimmel,
Vuurt de mujahedin aan en niemand van hen ontsnapt.
De (Spaanse) soldaten sterven en de mujahedin winnen.
O Dahar Ubarran, daar zijn de botten gevallen,
Daar werden de kanonnen afgevuurd, daar sloegen de paarden op hol
Daar stierf de Spaanse kapitein, daar stierf zijn tolk.
Hart:
De Ait Azziman maken deel uit van de Ait Touzine. Hammu nj-Hajj Aisa was een amghar (dorps- of clanhoofd) van de Ait Waryaghar. Hij werd een jaar of twee later geëxecuteerd op last van Abdelkrim omdat hij zich had laten omkopen door de Spanjaarden. Een duro is een Spaanse munt ter waarde van 5 peseta’s.
[De vierde regel kun je eigenlijk alleen maar opvatten als een verwijzing naar de auteur. Ze stelt zich voor als iemand die meehielp bij de bevoorrading van de strijders. Vanwege het bizarre detail van de duro voor een slok water, is het zeker niet uitgesloten dat het een izri uit de jaren twintig is.]
[De izri voelt als een lopend verhaal, maar opmerkelijk is dat Hammu nj-Hajj Aisa, de ruiter op de blauwschimmel, (volgens Hart) geen deel uitmaakte van de Ait Touzine maar van de Ait Waryaghar. Misschien is de izri dus toch opgebouwd uit twee losse episodes. Het is onwaarschijnlijk dat de ruiter op de blauwschimmel een samengestelde strijdmacht leidde, want in de beginfase van de oorlog was er nog geen georganiseerd Riffijns leger. Later wel.]
[Mogelijk beschrijft de izri (ook) gevechtshandelingen die later plaatsvonden. De eerste regels, over de bevoorrading van de strijders, kunnen daarop wijzen, want het Spaanse kamp op Dahar Ubarran werd binnen een dag onder de voet gelopen. Het was dus niet nodig om voedsel aan te voeren. Als de vrouwen wél hebben geholpen bij de slag om Dahar Ubarran, zouden ze hebben moeten meetrekken met de troepen. Dat was een flink eind lopen.]
Print-vriendelijke versie en PDF-download
